خیلی از افرادی که متاسفانه به مصرف مجدد مواد بر میگردند، کسانیاند که در مواجهه با مشکلات و موانع احتمالی و ناکامیها و تاخیر در روند رشد و موفقیت زندگی شان، دچار فراموشکاری و ناسپاسی و افکار منفی و رفتارهای مخرب میشوند. این افراد چون هیچ مهارتی برای حرکت در پیچ تند زندگی ندارند، چون بهبودی ندارند، ابزاری هم ندارند و راهکاری هم نگرفته اند، بالاخره پاکی بیات شان میشکند و مجدد لغزش میکنند. به همین دلیل چون اساسا بسته بسته هستند پاکی شان تنها به دردشان نخواهد خورد و مثل کویر خشک و روانشان شکننده و حساس خواهد شد و درست در جاهایی که باید تصمیم گیری های درستی بکنند و اولویت اولشان حفظ پاکی باشد گیر کرده و کم میآورند و قدرت تصمیم گیری درست را نداشته و خود را در شرایط مصرف می بینند و این پاکی بیات محصول همان اعتیاد خشک است. (جهت خواندن قسمت اول مقاله اعتیاد خشک و پاکی بیات کلیک کنید.)
بیماری اعتیاد محو شدنی نیست بلکه از شکلی به شکل دیگر قابل تبدیل است؛ اعتیاد جایگزین یعنی صرفا مواد مصرف نمیکند ولی مدام رفتارهایی میکند که دست کمی از مواد زدن ندارد؛ به راحتی دروغ میگوید، به راحتی کلاهبرداری میکند، به راحتی پا روی خطوط قرمز اخلاقی و انسانی میگذارد و رفتارهای ناسالمی دارد و این آدم فعلا در همان رفتارهای جایگزین دوپامین مغزش با همان مکانیسم اعتیاد درحال ترشح است؛
آنجاست که بیماری از حالت خشک در آمده و فعال میشود و اژدهای هفت سر بیماری اعتیاد بیرون زده و اینجاست که به یک باره، به اصطلاح خودش، مواد را در دستانش می بیند. در صورتی که می دانیم هیچگاه لغزش به یک باره اتفاق نمی افتد و معمولا لغزش در کمین آنهایی است که صرفا اعتیاد خشک دارند.
از طرفی خانواده بیماران نیز در برابر اعتیاد خشک و پاکی بیات عزیزشان، اگر نجنبند و همزمان با بیمارانشون نخواهند تغییر کنند، در مسیر آگاهی و بهبودی تاخیر کنند، باز در پیچ های تند تصمیم گیری و مراقبت و مدیریت ممکن است که از مسیر خارج شده و بیماری اعتیاد هم وابستگی خانواده (حالت شدیدی از اعتیاد خانواده به رفتارهای بیمار) هم فعال شود و انجاست که دست به کارهای عجیب و غریب زده و اسمش را عشق، حمایت، شهامت یا شجاعت میگذارند و انتظار معجزه هم دارند و در واقع میدانیم که در اعتیاد خشک اسم همهی اینها یک چیز است و آن چیزی نیست جز حماقت…
بنابراین توصیه ما این است که بیمار و خانواده در قبال اعتیاد خشک، تمام تلاش شان را بکنند، اگر به هر دلیلی و با هر انگیزهای از اعتیاد فعال در میآیند حتما و حتما بدانند برای اینکه این بیماری خانوادگی غیر فعال شود، یا تبدیل به اشکال دیگر اعتیاد جایگزین نشود، بهترین کار این است که حتما برنامهی بهبودی بعد از قطع مصرف داشته باشند و اگر فکر میکنند که من پاک شدم و دیگه نیازی به برنامهی بهبودی ندارم، در واقع درگیر یک اعتیاد خشک شده و وارد یک پاکی بیات شده اند؛ پاکی بیات مثل نان بیات شکننده است .
در اولین مواجهه با یک مصرف کننده، در اولین برخورد با اعضای خانواده ای که متاسفانه برنامه بهبودی ندارند و روی خودشان و تغییر رفتارشان با بیمار کار نکردهاند.
یک برنامه بهبودی منظم و منسجم ممکن است هر برنامه مشاوره فردی، گروهی، خانوادگی، ماتریکس، دوازده قدم، کنگره، رفتار درمانی شناختی و… باشد به شرطی که منظم، منسجم و پایدار باشد.
این برنامه بهبودی مختص یک آدم پاک تمام عیار است. این پاک تمام عیار، یک پاک ارزشی است. وگرنه غیر از این باشد برنامه نامنظم، شل کن سفت کن داشته باشد مثلا یک خط در میان، باری به هرجهت، تولد یا دیدن دوستی یا راهنما به جلسه برود. یا هر وقت احساس خطر کرد یا تحت فشار خانواده بود به مشاوره تن دهد یا سر وقت نمیآیند سر وقت جلسه را ترک نمیکنند. نه اینها نیست برنامه بهبودی برنامه منسجم منظم روزانه پایدار باید باشد. این ها هم جزئی از اعتیاد خشک هست و حواستان باشد. اینکه هر از گاهی یه توکی به برنامه بهبودی بزنیم و بیام و بریم. بخواهیم یک حرکتی بکنیم و یه نشانی به دیگران بدهیم و این پاکی تمام عیار نیست.
اگر اعتیاد یک بیماری مزمن یک بیماری پیشرونده یک بیماری لاعلاج هست پس تا آخر عمر فرد باید برنامهی بهبودی داشته باشد و حالا ممکن است که به شکلهای مختلفی باشد.
گاهی میپرسند برنامه بهبودی تا کی؟ تا کی نمیدانم به من بگویید از کی شروع شد؟ از کی شروع شد که من بهش بگم تا کی باید برود…
پس برای لحظه لحظه، ثانیه به ثانیه، روزها روزها، ماه ها و ماه ها حرکت پیشرونده و مرموزی که بیماری اعتیاد در زندگی ات درحال نفوذ بود، باید بعد از قطع مصرف برای لحظه به لحظه و روزهایش زندگی برنامه بهبودی داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید